人。” &nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;上官明朗长长松了一口气。 &nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;天知道他刚刚有多害怕,有多绝望。 &nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;浮光却是越来越急。 &nbp;&nbp;&nbp;&