p;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;她盯着桌面,看了足足一分多钟。 &nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;念棠看我一眼,“暂时你不必担心,你的朋友她还活着,但是……” &nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;听到成雅还活着,我就安心了。 &nbp;&nbp;&