桌沿,一点点落下,一点点扩大。 &nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;我来不及尖叫,一张倒着的脸,就出现在我的眼前。 &nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;“等到你了。” &nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;&nbp;他冲我一笑。 &nbp;